نقش شورایاری در توسعه اجتماعی- فرهنگی و کاهش آسیب های اجتماعی در محلات شهری تهران (نمونه موردی: ناحیه2 منطقه12 شهرداری تهران)

شورایاری ها نهادهای غیردولتی و غیرسیاسی وداوطلبانه مردمی و محله ای هستند. با توجه به لزوم تحولات ساختاری و مدیریتی درنظام مدیریت شهری درجهت تقویت نقش و جایگاه شورایاری که منجر به نیل به اهداف و رسالت عالیه شورایاری ها میگردد ضروری است این تحولات مدیریتی و ساختاری را می توان از چند منظر مورد توجه و بررسی قرار داد. هدف این پژوهش بررسی نقش شورایاری در توسعه اجتماعی- فرهنگی و کاهش آسیب های اجتماعی در محلات(مطالعه موردی ناحیه2 منطقه12تهران) می باشد. در انجام این پژوهش با پرسشنامه های دلفی، اطلاعاتی جمع آوری و بر اساس تحلیل شبکه ای anp مورد تحلیل قرار گرفت. در این تحقیق از 3 معیار مشکلات اجتماعی – فرهنگی، معیار مشکلات اقتصادی و معیار مشکلات فیزیکی در مدل super decision استفاده شد که این معیارها حاصل مطالعات کتابخانه ای و میدانی پژوهشگر بوده است برای هر کدام از معیار های اصلی زیر معیارهایی تعریف کرده و با توجه به هر کدام از زیر معیارها، گزینه هایی در نظر گرفته ایم که این گزینه ها از کارکرد های شورایاری ها در محلات شهری بوده است. مقایسه دودویی میعار-ها برای مشخص کردن اهمیت معیارها، نشان داد که معیار مشکلات اجتماعی-فرهنگی بیشترین اهمیت و معیار مشکلات اقتصادی دومین مشکل محله ها و معیار مشکلات فیزیکی سومین معیار بوده است. مقایسه دودویی معیارها با زیر معیارها نشان می دهد؛ از بین زیرمعیارها اجتماعی- فرهنگی زیرمعیار بزهکاری و بیکاری بیشترین وزن را داشته است. از بین زیرمعیار های مشکلات فیزیکی، بافت فرسوده شهری دارای بیشترین وزن نسبی و مشکلات عمرانی و زیبایی شناسی رتبه دوم اهمیت را دارند که نشان از وضعیت وخیم این دو زیرمعیار یا مشکل در محله می باشد. و در ماتریس های پایانی مقایسه زوجی بین گزینه های اجرایی با زیرمعیار ها (مشکلات) محله ای، نشان می دهد که گزینه راهکاری شورایاری ها در هر کدام از معیارهای مشکلات اجتماعی-فرهنگی، مشکلات اقتصادی ومشکلات فیزیکی با بهترین رویکرد به حل این مشکلات موفق و راهگشا بوده است.